मुलँ रूज - ५१

चंद्रप्रकाशात चमकणाऱ्या पावसाच्या पाण्याच्या डबक्यांना काळजीपूर्वक चुकवीत हेन्री निःशब्दपणे पावले टाकीत चालला होता. ती मुलगी त्याच्या बाजूने सावकाश चालत होती. नाकातून धूर सोडीत. तो थांबेल तेथे थांबत. मादाम ल्युबेतचे लॉज आल्यावर ती म्हणाली, ‘‘तुमचा स्टुडिओ आहे म्हणजे तुमी नक्कीच पेंटर असणार.’’

त्याने दरवाजा उघडून केरोसिनचा दिवा लावला. दिव्याच्या पिवळसर प्रकाशात ती मोठी जागा उजळून निघाली. छप्पराचे लाकडी वासे, भिंतीवर टांगलेले कॅनव्हास, तिरप्या इझलच्या सावल्या, मध्यभागी स्टोव्हचा लालसर प्रकाश.

तिने सभोवती एक दृष्टिक्षेप टाकला. ‘‘जागा खूप मोठी आहे.’’ तिने आपला कोट काढला व ती खिडकीजवळच्या कोचाकडे गेली. तिच्या पोलक्याचे पातळ कापड तिच्या स्तनांना घट्ट चिकटून बसले होते त्यामुळे त्यांची गोलाई व टचटचीत स्तनाग्रे उठून दिसत होती. हेन्री तिच्याकडे मोहित होऊन पाहू लागला. भिंतीवरच्या सावलीतसुद्धा ती किती रेखीव दिसत होती. त्याच्या स्टुडिओत रात्र काढणारी ती पहिलीच स्त्री होती. तिच्यामुळे त्याला एवढा मनःस्ताप का झाला? तिने त्याच्या व्यंगाचा उल्लेख केला म्हणून की त्याचे आभार मानले नाहीत म्हणून? का तिच्या वागण्यातील बेफिकिरीमुळे? तिच्या या सहानुभूतिशून्य स्वभावाला ती ज्या सामाजिक स्तरातून आली होती तेथील रांगडेपणा कारणीभूत असेल. आपल्याला ती हवी आहे हे तिने कसे ओळखले असेल? तिला माझ्या डोळ्यांत दिसले असेल का? तिला येऊन पाच मिनिटेसुद्धा झाली नसतील तोच तिने कपडे काढायला सुरुवात केली. जणू काही स्वत:च्या घरीच असावी अशा सहजतेने. ल पेरॉक्वेमधल्या मुली कपडे काढताना त्याच्याशी गप्पा करायच्या. शेरी, डार्लिंग म्हणून त्याला लाडाने हाक मारून कपडे काढताना त्याची मदत मागायच्या. कदाचित ते सर्व नाटक असेल तरी त्या ते आवर्जून करीत.

कोचावर बसून तिने शांतपणे पोलक्याची बटणे काढली व पोलका काढून कोचाच्या पाठीवर टाकला. तिची नाजूक मान, गोल स्तन व द्राक्षांसारखी तांबूस टपोरी स्तनाग्रे. एखाद्या ग्रीक शिल्पासारख्या तिच्या बांध्याचे हेन्री निरीक्षण करीत होता.

‘‘तुम्ही काय बघताय एवढं? कधी पाहिलं नाही कोणाला कपडे काढताना?’’ तिने आपले मांजरासारखे डोळे वर करीत विचारले.‘‘तुम्ही पेंटर लोक जास्त बोलत नसणार. मी एका पेंटरला ओळखते. पण तो तुमच्यासारखा गप्प रहात नाही. सारखे जोक सांगून खूप हसवतो.’’

त्याच्या उत्तराची वाट न बघता तिने तिच्या स्कर्टचा पट्टा सोडला व ती उठून उभी राहिली. स्कर्ट सरकन घसरून खाली पडला. तिने आत पेटिकोट वगैरे काही घातला नव्हता. चड्डी काढून तिने एका कोपऱ्यात भिरकावली व संपूर्ण नग्नावस्थेत त्याच्यासमोर येऊन उभी राहिली.

‘‘टॉयलेट कुठेय?’’ तिने विचारले.

या बयेला मी माझे आरशासारखे सुंदर बाथरूम मुळीच वापरू देणार नाही. या थंडीत जाऊ दे तिला कुडकुडत त्या दुसऱ्या टोकाकडच्या सामाईक बाथरूममध्ये.

‘‘कॉरीडॉरच्या दुसऱ्या टोकाला जा.’’ हेन्रीने दिलेला दिवा व टॉवेल घेऊन ती टॉयलेटला गेली.

मंद प्रकाशात हेन्री एकटाच उभा होता. जर घाई केली तर ती येण्याच्या आतच आपल्याला बिछान्यात शिरता येईल. म्हणजे आपले पाय तिला दिसायला नकोत. या विचाराने पटकन कपडे उतरवून तो बिछान्यात शिरला. तेवढ्यात त्याला तिची चाहूल लागली.

‘‘एवढ्यात पडलात वाटतं बिछान्यावर. एक मिनिटसुद्धा फुकट घालवायचं दिसत नाहीय.’’ ती बिछान्याजवळ येऊन म्हणाली. ‘‘दिवा राहू दे की विझवू?’’ दिव्याच्या प्रकाशाच्या पार्श्वभूमीवर तिच्या शरीराची गोलाई उठून दिसत होती.

‘‘मालवून टाक.’’ दिवा मालवण्यासाठी म्हणून ती वाकली. पुढच्याच क्षणी हेन्रीला उत्तेजित करणारा तिचा देहाकार काळोखात बुडून गेला.

‘‘दिवा मालवायला का सांगितला? मला तुमचे पाय दिसतील म्हणून भीती वाटली की काय?’’ तिच्या शब्दांतील विखारामुळे तो संतापला.

‘‘गेट आऊट. मी तुला बोलावलं नाहीय माझ्याबरोबर झोपायला. चल. उचल तुझे कपडे आणि चालू लाग ताबडतोब.’’ तो रागाने थरथर कापत होता. त्याला वाटले की, ‘मी जर उंच व तगडा असतो तर हिच्या एक थोबाडीत ठेवून दिली असती. किंवा पाटूने पिरगळला तसा हिचा हात पिरगळला असता. किती वर्षे हा व्यवसाय करीत असेल. बहुधा वयात आल्यापासून. तेव्हापासून किती प्रकारचे, वयाचे, रंगाचे पुरुष हिच्या सहवासात आले असतील. माझ्यासारखा एखादे व्यंग असलेला माणूस हिच्या वाटेला आलाच नसेल का?’

‘‘केवढ्या मोठ्याने ओरडता तुम्ही. मला वाटलं नाही तुम्ही एवढे चिडाल ते. तुमच्या पायांशी मला काय करायचंय. कसे बी असेनात. तुमच्याबरोबर मला एक वेळ झोपू दे. मग बघा तुमाला कशी खूश करीन ते.’’

हेन्रीच्या ओरडण्याकडे दुर्लक्ष करीत शांतपणे ती त्याच्या पांघरुणात शिरली. तिच्या रेशमासारख्या मुलायम कायेचा उष्ण स्पर्श त्याला जाणवला. तिच्या शब्दांचा उष्ण श्वास त्याच्या मानेजवळ त्याला जाणवत होता. तिचा हात त्याचे पौरुष कुरवाळत होता. ती त्याच्या कानात हळूच म्हणाली, ‘‘तुमचे पाय लहान असले तरी हा मधला पाय मात्र भक्कम दिसतोय. बिछान्यात हाच कामाला येतो.’’

एखाद्या नागिणीच्या आवेशाने तिने आपला देह त्याच्या देहाभोवती लपेटला. दोन्ही हात त्याच्या शरीराखाली घातले आणि ओठ त्याच्या ओठांवर घट्ट टेकले. ‘‘तुमाला मी हवीय ना? मग घ्या तर. अगदी पुरेपूर.’’

तिने त्याला आपल्या शरीरावर ओढून घेतले. आता सर्व देहाला अवंगठून टाकणाऱ्या नग्नतेशिवाय दुसरी कोणतीही जाणीव उरली नव्हती.